Marcinkowskiego Aleje
| Nazwa średniowieczna | n/d |
| Nazwa do roku 1918 | Wilhelmsstrasse |
| Nazwa do roku 1939 | Wilhelmowska |
| Nazwa do roku 1945 | Wilhelmsstrasse |
| Nazwa do roku 1990 | Marcinkowskiego Karola |
| Nazwa obecna | Aleje Marcinkowskiego |
| Opis wg Z.Zakrzewskiego | Aleja ta powstała w początkach XIX wieku, wraz z ukształtowaniem się zrębów, jak to wtedy mówiono, nowego miasta na zachód od Starego Rynku (w czasach Księstwa Warszawskiego upamiętniała Napoleona). Pod numerem 3A przepływa z zachodu w kierunku Warty skanalizowana w XIXw. Bogdanka. |
| Opis wg Z.Zaleskiego | W czasach dawnych teren ten należał do osady Św.Marcin. Od Muszej Góry (Plac Wolności) prowadziła tędy droga do kościoła. Część północna tworzyła wespół z wschodnią częścią ulicy Pocztowej dzisiejszej teren przedmieścia Glinki. Od 29.8.1919 zwie się Alejami Marcinkowskiego. Imieniem wielkiego obywatela poznańskiego ochrzczono ważną tę ulicę ze względu na przyległy Bazar, dzieło Marcinkowskiego. |
| Opis wg M.Mottego | Przejdźmy teraz na tak zwaną Wilhelmowską ulicę, którą dawniej długo, nawet jeszcze po trzydziestym roku, Aleą zwano, a która przez wiele lat, gdy odpowiednich do przechodzenia sie dróg na okół miasta nie było, stanowiła główne miejsce przechadzki dla mieszkańców, osobliwie, jak i dzisiaj, w dniach szabasu, dla płci pięknej żydowskiego rodu. Założona za pierwszej pruskiej okupacyi, poza obrębem dawnego miasta, miała zaraz z początku, w środku, ów potrójny ganek wysadzany drzewami, których rzędy wewnętrzne składały się z kasztanów, zewnętrzne zaś z wysokich topoli włoskich, w owym czasie po ogrodach i drogach bardzo rozpowszechnionych, ściągających jednak latem legiony gąsienic, pająków i białych motyli; dla tego je też po roku trzydziestym piątym, w przeciągu kilku lat, wszystkie pościnano. Szereg domów, po obudwóch stronach tej ulicy, bardzo był przerywany, i to przez długi czas. Po stronie poczty, która się mieściła przez wiele lat w jednopiętrowej i niepozornej kamieniczce narożnej, nie było, od Podgórnej aż do Fryderykowskiej ulicy, żadnej przerwy, ale miejsce teraźniejszego hotelu francuzkiego zajmowała kamienica grubego rotmistrza Knuffki, który w niej przyszedł do znacznego majątku jako posthalter, tj. przedsiębiorca koni pocztowych. |
| Opis współczesny | tbd |
Aleje pod koniec XIX wieku (zdjęcie ze zbiorów WBC)
Aleje na początku XX wieku (w tle dowództwo V Korpusu Armijnego, po prawej charakterystyczny stary słup ogłoszeniowy).
Poniższe zdjęcia pochodzą z archiwum "Gazety Wyborczej"
Ulica w latach międzywojennych
Ulica w latach osiemdziesiątych XX wieku
Maj 2019
Wrzesień 2020
Ulica położona w centrum Poznania, na zachód od Starego Rynku, łączy na osi północ-południe ulice Solną i Św.Marcin.
Wyświetl większą mapę