Twierdza fortowa

Po wygraniu wojny w roku 1871 Prusy nałożyły na Francję potężną kontrybucję w wysokości 5 mld franków w złocie. Część tych pieniędzy spożytkowano na ogromną inwestycję, jaką była modernizacja 17 twierdz poligonalnych. W ramach modernizacji twierdz zaplanowano budowę fortów artyleryjskich w ramach koncepcji twierdzy fortowej.

Poznań znalazł się na liście modernizowanych twierdz. Zaplanowano budowę fortów głównych (Fort) rozmieszczonych w pierścieniu o średnicy 9,5 km w regularnych odstępach 3-4 km tworzących linię obrony o długości około 30 km odległej od twierdzy poligonalnej o 2,0-4,5 km. Linię fortów głównych uzupełniały forty pośrednie (Zwischenwerk). Ostatecznie zbudowano dziewięć fortów głównych (zaznaczonych liczbami rzymskimi na poniższej mapce) oraz dziewięć fortów pośrednich (zaznaczone liczbą rzymską i literką "a"), z czego dziewięć fortów głównych i trzy pośrednie (IVa, VIa i IXa) zbudowano w latach 1876-1886 a pozostałe sześć fortów pośrednich około roku 1890.

Twierdza fortowa była modernizowana (w związku z rozwojem broni artyleryjskiej oraz zmianami koncepcji obrony twierdz) w latach 1887-1896 oraz w latach 1900-1914. Bojowo została wykorzystana (zresztą z mizernym dla obrońców skutkiem) w roku 1945.

Plan miasta z zaznaczonym pierścieniem fortecznym z roku 1910 1 BB - bateria Bogdanka (ziemne dzieło uzupełniające lukę pomiędzy fortem VIa i VII, obszar ograniczonymi przebiegiem dwóch linii kolejowych na nasypach).

SPIS RZECZY


Copyright © 2011. All Rights Reserved.

Website Template created with Artisteer.