Poznań, Julius von Minutoli, grafiki

Julius von Minutoli

W poniższym tekście wykorzystano materiał ze strony www.bracz.edu.pl
Urzędnik i dyplomata pruski, rysownik, kolekcjoner, podróżnik. Urodził się 30 sierpnia 1804 roku w Berlinie jako syn pruskiego generała służącego na dworze królewskim. Studiował prawo i nauki polityczne na uniwersytetach w Berlinie i Heidelbergu. W 1832 roku został przeniesiony do Poznania, gdzie naczelny prezes Wielkiego Księstwa Poznańskiego Eduard Flottwell zaproponował mu objęcie stanowiska radcy regencji. W 1839 roku mianowany został dyrektorem policji w Poznaniu, funkcję tę pełnił do 1847 roku, z krótką przerwą w roku 1842, gdy pracował w ministerium spraw wewnętrznych w Berlinie. Podczas pobytu w Poznaniu Minutoli trwale zasłużył się jako artysta-rysownik.W 1834 roku udzielał wskazówek malarzom zdobiącym Salę Sadową w Ratuszu poznańskim. Wykonał z dużym talentem około 100 rysunków z natury piórkiem i tuszem przedstawiających widoki miasta i jego zabytki. Do najbardziej znanych należą przedstawienia architektury zabytkowej (Ratusz, Ostrów Tumski, kościół i kolegium pojezuickie), jak i nowe wybitniejsze realizacje architektoniczne i urbanistyczne (np. plac Wilhelmowski, Biblioteka Raczyńskich). Zyskały one sporą popularność, ukazując się w postaci barwnych litograficznych odbitek wykonanych w renomowanym zakładzie Louisa Sachsego w Berlinie. Pełniąc urząd dyrektora policji w Poznaniu Minutoli wykrył w latach 1845-1846 polską akcję spiskową i przeprowadził liczne aresztowania, zapobiegając wybuchowi powstania. Przebieg tych wydarzeń zilustrował kilkoma dokumentalnymi rysunkami opartymi na bezpośredniej obserwacji. Niezależnie od tego Minutoli darzył znanych sobie Polaków sympatią, nauczył się mówić i pisać po polsku, przez kilka lat był członkiem rady miejskiej Poznania. Zdjęcia pochodzą ze stron wikimedia.commons oraz wieczorkiewicz.org

Widok Poznania z prawego brzegu Warty